Emancypantki Bolesława Prusa to powieść, która udowadnia, jakim zagrożeniem dla kobiet jest emancypacja (której pisarz był zdecydowanym przeciwnikiem). Autor często powtarzał, że: „jeśli jest naprawdę konieczna, to się na nią w ostateczności zgadzam.”

W powieści można zobaczyć, jaki los czeka kobiety, które chcą postępować wbrew utartym schematom, być niezależnymi ekonomicznie, pracować zawodowo, wyzwolić się.

Pani Latter, właścicielka pensji, sama na siebie zarabia. Jednakże z powodu dorosłych dzieci, żyjących ciągle na jej utrzymaniu, zaciąga coraz to większe długi i w końcu bankrutuje.

Panna Howard, wojująca nauczycielka, uważająca się za emancypantkę, głosząca poglądy o równości płci, prawach kobiet do rodzenia nieślubnych dzieci, zarabiania na równi z mężczyznami – w rzeczywistości nie potrafi ułożyć sobie życia.

Madzia Brzeska irytuje nas zachowaniem, ciągłym zmienianiem zdania i poglądów, bezradnością i naiwnością. Jest opiekuńcza w stosunku do innych ludzi, pomocna i lojalna, ale bez przerwy spotyka się z odrzuceniem, niezrozumieniem i przeżywa różne zawody. Jest osobą nie przystosowaną do życia.

Emancypantki to galeria najprzeróżniejszych postaci. Wszystkie pokazane są jako osoby ułomne poprzez swoje nawyki, uzależnienia, wychowanie, pozycję społeczną, brak wykształcenia, pochodzenie.

Bolesław Prus napisał dzieło dotyczące przede wszystkim kobiet. Szczegółowo i wnikliwie opisanych. Autor jest świetnym obserwatorem. Poza charakterystyką postaci przekazał nam obraz społeczeństwa z czasów narodzin nowego ruchu – emancypacji. Odmalował, poprzez wielowątkową narrację, współczesny sobie świat. Nie zasugerował ocen. Wprowadza nas w tamte czasy, odkrywa realia. Dokumentuje. Krytykę pozostawia czytelnikowi.

Emancypacja to główny, ale nie jedyny, problem społeczny poruszony na kartach powieści. Podobnie jak w innych utworach tego autora mamy tu do czynienia z przekazem faktów nie tylko obyczajowych, ale także historycznych „przemycanych” przy okazji opisów przeżyć bohaterów.

Dziękuję Wydawnictwu MG za to, że mogłam sięgnąć do Emancypantek, wydanych w jednym tomie, w twardej oprawie. Poleciłam je moim znajomym. Mam nadzieję, że pięknie wydana książka znajdzie się w wielu domowych bibliotekach.